Ελληνίδα επιστήμονας «διαβάζει» το DNA των αιγυπτιακών μουμιών (φωτό)

Τη γενετική σύνθεση του αρχαίου αιγυπτιακού πληθυσμού αποκαλύπτει η ανάλυση γενετικού υλικού (DNA) από αρχαίες μούμιες, την οποία έκαναν επιστήμονες από τη Γερμανία και άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων μια διακεκριμένη Ελληνίδα παλαιοανθρωπολόγος.
Τα δείγματα αφορούσαν μιτοχονδριακό DNA από 90 μούμιες που βρίσκονταν σε γερμανικά μουσεία, καθώς και πυρηνικό DNA από άλλες τρεις μούμιες που βρέθηκαν στην ίδια περιοχή, στο Αμπουσίρ ελ-Μελέκ στη Μέση Αίγυπτο.
Οι μούμιες χρονολογούνταν περίπου μεταξύ του 1400 πΧ και του 400 μΧ, καλύπτοντας έτσι μια μεγάλη χρονική περίοδο: προ-πτολεμαϊκή, πτολεμαϊκή-ελληνιστική και ρωμαϊκή.

Ο πρώτος άνθρωπος εμφανίστηκε στην Ελλάδα! (Εικόνες)

Μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους ξεκίνησε στην Αφρική.
Τώρα μια νέα γερμανική έρευνα υποστηρίζει ότι ο πρώτος άνθρωπος μπορεί να είχε εμφανιστεί στα Βαλκάνια, ίσως στην Ελλάδα.
Ο διαχωρισμός του ανθρώπινου είδους από τους ανθρωποειδείς πιθήκους ενδεχομένως να είχε ξεκινήσει μερικά εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια νωρίτερα από ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Μάλιστα η διαδικασία αυτή ενδέχεται να είχε γίνει στην Ευρώπη και όχι στην Αφρική, όπως υποστήριζε μέχρι σήμερα η κρατούσα θεωρία.
Αυτή η νέα υπόθεση παρουσιάζεται για πρώτη φορά σήμερα σε μια δημοσίευση στο περιοδικό «PLOS One» από ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Τυβίγγης υπό την Μαντλέν Μπέμε -ειδικότερα από το Κέντρο Ερευνών για την Εξέλιξη του Ανθρώπινου Είδους και της Παλαιοπεριβαλλοντολογίας (HEP). Η επιστημονική ομάδα βάσισε την έρευνά της σε δύο απολιθώματα που ήταν ήδη γνωστά και τα οποία μελετήθηκαν ενδελεχώς σε σχέση με τις περιβαλλοντικές συνθήκες που, βάσει υποθέσεων, επικρατούσαν πριν από πολλά εκατομμύρια χρόνια στα σημεία που εντοπίστηκαν τα απολιθώματα.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΑΛΛΩΝ ΚΟΣΜΩΝ 'Η ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ; Επιστήμονες ισχυρίζονται ότι βρήκαν την πρώτη απόδειξη ύπαρξης παράλληλου σύμπαντος (βίντεο) / του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

 
Ανανέωση (από αρχικό κείμενο 11:50) Πολλά έχουν ακουστεί στην επιστημονική κοινότητα και πολλοί ερευνητές έχουν ασχοληθεί με την ύπαρξη ή μη παράλληλου σύμπαντος αλλά οι περισσότεροι δυσκολεύονται να κατανοήσουν την δυσνόητη για το ευρύ κοινό έννοια.
Σήμερα, πλέον, κάποιοι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι βρήκαν την πρώτη απόδειξη της υπάρξής του.
Πριν παρακολουθήσετε το βίντεο το οποίο επιχειρεί να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό αυτό καλό είναι να ειπωθούν μερικά λόγια για το τι είναι το περιβόητο Multiverse (Πολυσύμπαν)

Σύμφωνα με κάποια λεγόμενα «ανθρωπικά» αξιώματα η Ζωή, ο Θεός, είναι άπειρα συνεπώς δεν μπορούν να περιορίζονται υπό καμία έννοια σε καμία διάσταση.
Η Φύση δεν μπορεί να αφήνει κενά, τα γεμίζει, το να υπάρχει ένα Σύμπαν που επεκτέινεται μετά τo Big Bang δεν αρκεί γιατί όσο μεγάλο και αν είναι δεν παύει να είναι ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ, μετά από αυτό τι; Τέλος;Και τι σημαίνει αυτό το... τέλος; Είναι παράλογο όπως και αν το αντιληφθεί κανείς.
Συνεπώς πρέπει να υπάρχει απειρία στον Χώρο, απειρία στον Χρόνο, αλλά και στις διαστάσεις.

Μηχανή του Χρόνου: Δροσουλίτες, το μεταφυσικό φαινόμενο με τους θρυλικούς πολεμιστές

Οι Κρητικοί μαχητές που υπερασπίστηκαν το Φραγκοκάστελο και οι σκιές "εμφανίζονται" ακόμη στο Θυμέ. Στην κατοχή, Γερμανοί πυροβόλησαν τις σκιές! Πώς ερμηνεύεται το φαινόμενο 

Από τη mixanitouxronou.gr: Κάθε χρόνο τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος, εμφανίζονται στη θέση Θυμέ Κάμπος στην επαρχία των Σφακίων, οι Δροσουλίτες. Μια στρατιά από νεκρούς πολεμιστές με αστραφτερές πανοπλίες προελαύνει προς τη θάλασσα πάνω απ΄ το Φραγκοκάστελο.

  Λένε πως είναι ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης με τους στρατιώτες του που υπερασπίστηκαν το κάστρο από τους Οθωμανούς. Το φαινόμενο αυτό με τις σκιές των μαχητών ο λαός μας το ονομάζει «Δροσουλίτες» γιατί εμφανίζονται για περίπου 8 λεπτά με τη δροσιά της χαραυγής. Μύθος; Μάλλον, αλλά όσοι το έχουν δει συμβουλεύουν ότι αν είσαι στην πεδιάδα και όχι στα υψώματα, μπορείς να το δεις.

Φραγκοκάστελο: Ένα βενετσιάνικο κάστρο στην επαρχία των Σφακίων

 Εκεί γράφτηκε μια απ’ τις σπουδαιότερες σελίδες της κρητικής ιστορίας. Πρωταγωνιστής ήταν ένας αγωνιστής απ΄ το Δελβινάκι της Ηπείρου. Ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης. Άνθρωπος μορφωμένος με σπουδές στην Ιταλία που ασχολήθηκε με το εμπόριο καπνού στην Τεργέστη και δημιούργησε αξιόλογη περιουσία. Η παράδοση λέει ότι σε ένα απ΄ τα ταξίδια του στους Αγίους Τόπους βαφτίστηκε χατζής στον Ιορδάνη ποταμό κι από κει προέκυψε το όνομα Χατζημιχάλης.

 

Ο Νταλιάνης στην Επανάσταση

Το 1816 γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρείας και με δικά του χρήματα οργανώνει το πρώτο ιππικό σώμα στην Ελλάδα και συμμετέχει στην Επανάσταση. Τον Μάρτιο του 1826 ναυλώνει τρία καράβια με 800 εθελοντές με προορισμό τον Λίβανο για να βοηθήσει τον εμίρη Μπασίρ κατά των Οθωμανών. Αυτό θα εξυπηρετούσε την Επανάσταση, αφού ο σουλτάνος θα έστελνε στρατεύματα για να αντιμετωπίσει το νέο μέτωπο και θα μείωνε τη στρατιωτική του δύναμη στον ελλαδικό χώρο.

  Ο αντιπερισπασμός απέτυχε. Αναγκαστικά ο Χατζημιχάλης επέστρεψε στην Ελλάδα και σε συνεργασία με τον Φαβιέρο απελευθέρωσε την Κάρυστο. Ακολούθησαν αποστολές στην Πελοπόννησο όπου βρισκόταν ο Ιμπραήμ και από κει πέρασε στη Στερεά και πολέμησε δίπλα στον Καραϊσκάκη στη μάχη του Φαλήρου. Τη γενναιότητα του Χατζημιχάλη και των ανδρών του την εξάρει και ο Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του. 26 Ιουνίου 1827, ο Ριχάρδος Τσορτς, αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων ξηράς τον διορίζει αρχηγό του ατάκτου ιππικού της Ελλάδος.

Ο Χατζημιχάλης στην Κρήτη

Τέλος του 1827 τον κάλεσαν στην Κρήτη να αναλάβει την ηγεσία των επαναστατών. Η επανάσταση στην Κρήτη ξεκίνησε απ΄ τα Σφακιά με πολλές επιτυχίες. Οι Οθωμανοί βλέποντας ότι δεν μπορούσαν να την καταπνίξουν, ζήτησαν τη βοήθεια του Μωχάμετ Άλη της Αιγύπτου. Παράλληλα, γίνονταν διπλωματικές προσπάθειες ώστε να προβληθεί το θέμα της ένταξης της Κρήτης στο νέο ελληνικό κράτος. Εκείνος αποβιβάστηκε στη Σούδα με πολυάριθμο στρατό και κατάφερε να πάρει το μεγαλύτερο μέρος της Κρήτης.
Ο Νταλιάνης κατεβαίνει στην Κρήτη και οργανώνει ένα αξιόμαχο σώμα αποτελούμενο από 100 ιππείς και γύρω στους 500 πεζούς. Λέγεται ότι στο ταξίδι προς την Κρήτη συναντήθηκε με το αγγλικό Γουόορσπάιτ που έφερνε τον Καποδίστρια στο Ναύπλιο.

 

Η ενέδρα των Σφακιανών

Στις 5 Ιανουαρίου ο Νταλιάνης φθάνει στη Γραμβούσα με το μπρίκι «Λεωνίδας». Αρχικά την επέλεξε σαν ορμητήριο και μετά το μετέφερε στα Σφακιά. Ο Αλβανός πασάς της Κυδωνίας, ο Μουσταφά, στρατοπέδευσε στις Βρύσες του Αποκόρωνα, προειδοποιώντας τους Σφακιανούς να μην ανακατευτούν. Οι Σφακιανοί δεν έδωσαν σημασία στις απειλές του. Στις 8 Μαΐου ένα τμήμα ιππικού και πεζών υπό τους Χατζημιχάλη, Μανουσογιαννάκη και Δεληγιαννάκη στήνουν ενέδρα και σκοτώνουν ένα τμήμα Τούρκων από το Ρέθυμνο που ερχόταν να ενισχύσει το Μουσταφά. Σκότωσαν 40 άνδρες και αιχμαλώτισαν πολλούς. Εξοργισμένος ο Μουσταφά έστειλε τελεσίγραφο στο Χατζημιχάλη. Η διαταγή ήταν απλή και ρητή: σε 10 μέρες έπρεπε να εγκαταλείψει το νησί.

  Ο Χατζημιχάλης του απάντησε ότι κατέβηκε στην Κρήτη για πολεμήσει και με τη βοήθεια του Θεού να νικήσει. Ο Μουσταφά προσπάθησε να δελεάσει τους Κρητικούς με προνόμια, αν έμεναν αμέτοχοι στον αγώνα εναντίον του «ξένου».

Κατάληψη του Φραγκοκάστελου

Ο Χατζημιχάλης καταλαμβάνει το Φραγκοκάστελο, κατασκευάζει τρεις προμαχώνες και περιμένει τον Μουσταφά. Οι Σφακιανοί τον πιέζουν να αφήσει γύρω στους 100 άντρες του εκεί και εκείνος με τους υπόλοιπους να πάνε στα Κολοκάσια, που ήταν ψηλά στο βουνό και από ΄κει να χτυπήσουν όταν επιτεθεί ο Μουσταφά στο φρούριο. Δεν υπήρχε εμπειρία σε μάχες με ιππικό σε πεδιάδα και δεν θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Εκείνος όμως δεν σήκωνε κουβέντα και ήθελε το ιππικό. Έτσι έμεινε στο Φραγκοκάστελο με 500 άνδρες και 100 ιππείς. 37 απ' τη Γραμβούσα και 50 Σφακιανοί με αρχηγούς το Δεληγιαννάκη, τον Παπαδογιάννη και τον Τσουδερό στρατοπεδεύουν στο χωριό Πατσιανός.

Η μάχη

Στις 13 Μαϊου ο Μουσταφά επικεφαλής 8.000 πεζών, 400 ιππέων και με έξι κανόνια ξεκινά από τις Βρύσες για το Φραγκοκάστελο. Μόλις φτάνει στο Καψόδασος έχει οπτική επαφή με το Φραγκοκάστελο. Η επίθεση ξεκινά ξημέρωμα της 17ης Μαΐου. Η μάχη ήταν άνιση. Οι στρατιώτες του Χατζημιχάλη που ήταν στον προμαχώνα έμειναν γρήγορα από πυρομαχικά κι έτσι οι Οθωμανοί τον κατέλαβαν σκοτώνοντας τους όλους. Εκεί σκοτώνεται και υπασπιστής του Χατζημιχάλη, ο Κυριακούλης Αργυροκαστρίτης.

«Τελευταία» έξοδος

Ο Χατζημιχάλης βγαίνει από το φρούριο με τους ιππείς του για να μπορέσουν οι υπερασπιστές που ήταν στους προμαχώνες να μπουν στο φρούριο. Στην πύλη του κάστρου δόθηκε η μεγάλη μάχη. Η πύλη έφραξε απ τους νεκρούς. Ο Χατζημιχάλης με μερικούς στρατιώτες ψάχνουν άλλο σημείο πρόσβασης. Οι Οθωμανοί τον περικυκλώνουν. Πολεμά γενναία μέχρι την τελευταία στιγμή. Κάποια στιγμή το σπαθί του έσπασε και το άλογό του σκοτώθηκε. Οι Οθωμανοί τον κατακρεούργησαν. Το κεφάλι του το πήγαν τρόπαιο στο Μουσταφά.
Εκείνος θύμωσε γιατί ήθελε τον Χατζημιχάλη ζωντανό. Λίγες μέρες αργότερα η μοναχή Μαγδαληνή βρήκε το άταφο πτώμα και το κεφάλι και τα έθαψε στο εκκλησάκι του Άγιου Χαράλαμπου. Λένε πως έπρεπε να ακούσει τους Σφακιανούς και να δοθεί η μάχη στα βουνά. Ίσως υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του. Οι Σφακιανοί λένε «ήτονε κουζουλός και δεν εγροίκα κανέναν. Εμείς του΄παμε να πάει τσι Μαδάρες (στα βουνά), αλλά αυτός κάθισε στο Καστέλι και όχι μόνο αυτό, ήθελε να βγει και στον κάμπο να κάμει πόλεμο και πήρε τα παλικάρια του στο λαιμό του».

Το κάστρο παραδίνεται

Η πολιορκία του κάστρου συνεχίστηκε. Επτά ημέρες ο Μουσταφά το πολιορκούσε, αλλά και αυτός ήταν μακριά από τις βάσεις ανεφοδιασμού.
Οι υπερασπιστές κράτησαν μέχρι το τέλος. Έτσι, στις 24 Μαρτίου ήρθε σε συμφωνία με τους υπερασπιστές του κάστρου να το παραδώσουν. Το τέλος της μάχης βρίσκει 800 Τούρκους νεκρούς και πάνω από 350 από την ελληνική πλευρά. Ο Μουσταφά κατέστρεψε τους πύργους του κάστρου προς την ξηρά και πήρε τον δρόμο της επιστροφής. Χίλιοι περίπου Σφακιανοί συγκινημένοι από τη θυσία του Χατζημιχάλη θέλησαν να πάρουν εκδίκηση. Στις μάχες που ακολούθησαν σκοτώθηκαν 1.700  Οθωμανοί.

Δροσουλίτες

Το κάστρο ερήμωσε και η άμμος σκέπασε τα άταφα πτώματα. Η παράδοση λέει πως αν το σώμα είναι άταφο η ψυχή δεν ησυχάζει. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε και κάποιο ξημέρωμα του Μαΐου τσοπάνηδες είδαν πάνω απ τη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους, στρατιά ολόκληρη από ανθρώπινες μαυροφορεμένες σκιές, πεζούς και καβαλάρηδες με όπλα και σπαθιά να προελαύνουν προς τη θάλασσα.
Το φαινόμενο αυτό οι ντόπιοι το ονόμασαν Δροσουλίτες γιατί εμφανίζονταν μόνο με τη δροσιά της αυγής. Κάποιος τότε θυμήθηκε την ιστορία του Χατζηγιάννη Νταλιάνη και των στρατιωτών του. Ίσως ήταν οι ψυχές τους λένε. Το 1890 ένα απόσπασμα Τούρκων που είδε το φαινόμενο τρόμαξε και πήρε θέση μάχης! Το ίδιο συνέβη και στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής όταν οι άνδρες ενός γερμανικού αποσπάσματος θεώρησαν τις σκιές αντάρτες και έριξαν με τα πολυβόλα νομίζοντας ότι έγινε απόβαση.

Ερμηνείες του φαινομένου

Κάποιοι μίλησαν για φαινόμενο «ανώτερου αντικατοπτρισμού» από στρατιώτες της Λιβύης. Ακόμα κι αν ίσχυε η απόσταση είναι μεγαλύτερη των 40 μιλίων και οι στολές είναι εντελώς διαφορετικές. Πολλοί είναι πεπεισμένοι ότι πρόκειται για φαντάσματα. Ο στρατηγός Χρήστος Νταλιάνης, δισέγγονος του Χατζημιχάλη, το 1928, απευθύνθηκε στην Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών όπου χαρακτήρισαν το φαινόμενο ως μεταφυσικό. Κάποιοι μίλησαν για διάθλαση του φωτός. Κάτι ανάλογο με το ουράνιο τόξο. Ωστόσο, στην ιστορία έχουμε ανάλογα παραδείγματα.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, αφού προηγήθηκε ένα «φως μέγα», παρουσιάστηκαν «φαντάσματα και είδωλα…ενόπλων ανδρών. Κάτι ανάλογο ήταν και το φαινόμενο των Αγγέλων του Mons στον Α’ Παγκόσμιο, όπου κατά τη διάρκεια της μάχης του Mons του Βελγίου εμφανίστηκαν ανθρώπινες σκιές πάνω απ τους στρατιώτες. Παρόμοια φαινόμενα έχουν παρουσιαστεί στη Σκωτία και στη Σιλεσία.
Αν βρεθείτε στα Σφακιά και είναι Μάιος κάντε μια βόλτα στα Σφακιά. Που ξέρετε; Μπορεί να συναντήσετε κι εσείς τους Δροσουλίτες!


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ:

Χαμένος προϊστορικός πολιτισμός; Το πράσινο βραχιόλι σε σπήλαιο της Σιβηρίας που αναστάτωσε τους επιστήμονες

Ένα πράσινο βραχιόλι σε μια σπηλιά της Σιβηρίας ανέτρεψε όλα όσα πίστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες για τους λεγόμενους Ντενισόβιους (Denisova hominin), ένα ανθρώπινο υποείδος του γένους Homo που κατοικούσε στην οροσειρά Αλτάι της Σιβηρίας.
Οι Ντενισόβιοι θεωρούνταν περισσότερο πρωτόγονοι από τους Νεάτερνταλ. Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε γι' αυτούς, καθώς οι αρχαιολόγοι μέχρι σήμερα είχαν εντοπίσει μονάχα ορισμένα οστά και δόντια, τα οποία δεν είναι ικανά να μας παρέχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα του συγκεκριμένου «υποείδους».

Αρχαιολογική ανασκαφή στο σπήλαιο των Ντενισόβιων στην οροσειρά Αλτάι της Σιβηρίας έφερε στο φως ένα πράσινο βραχιόλι, το οποίο ήταν κρυμμένο ανάμεσα σε άλλα χρηστικά αντικείμενα και μια στοίβα από οστά μαμούθ. Κανείς δεν πίστευε πως το συγκεκριμένο ανθρώπινο υποείδος θα ήταν ικανό να δημιουργήσει ένα τέτοιο κόσμημα, γεγονός που προκαλεί ερωτηματικά.

Οι Νεάντερταλ, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ανέπτυξαν τέτοιου είδους τεχνοτροπία γύρω στο 10.000 π.Χ., όμως το συγκεκριμένο βραχιόλι είναι 40.000 ετών! Αυτό σημαίνει πως οι Ντενισόβιοι ίσως στο μέλλον να μην θεωρούνται υποείδος, αλλά είδος του γένους Homo και μάλιστα αρκετά εξελιγμένο. Η συγκεκριμένη είδηση μάλιστα ευνοεί εκείνους που διατείνονται ότι υπήρξαν χαμένοι προϊστορικοί πολιτισμοί στον πλανήτη μας, για τους οποίους γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα. 

Το πράσινο βραχιόλι είναι φτιαγμένο από τους λεγόμενους χλωρίτες, μια ομάδα φυλλοπυριτικών ορυκτών. Εκτιμάται πως κατασκευάστηκε ώστε να μπορεί να φορεθεί από γυναίκες ή εφήβους σε ιδιαίτερα ξεχωριστές περιστάσεις. Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι το βραχιόλι ανακαλύφθηκε πριν από επτά χρόνια, όμως πρόσφατα υπολογίστηκε το έτος κατασκευής του.

Οι “Κυνηγοί” της μούμιας του Μίνωα : Σε σπήλαια στην Κρήτη βρέθηκαν αρχαία ρομπότ και οι μυστικές υπηρεσίες κάλυψαν το γεγονός;;

Πριν από αρκετά χρόνια, το 1996, την Κυριακή 12 Μαϊου, εμφανίσθηκε ένα δημοσίευμα στην εφημ. ‘ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ’ με τίτλο: Οι “Κυνηγοί” της μούμιας του Μίνωα.

Τι κρύβουν τα νότια παράλια της Κρήτης και το ενδιαφέρον του Ντένικεν;

Το άρθρο που υπογράφει ο Δημήτρης Κόκκορης αναφέρεται σε μια επίσκεψη του Ντένικεν στην Κρήτη με επίκεντρο το….

χωριό Τσούτσουρος, στο οποίο γίνονται απίστευτες περιγραφές.

Επειδή έχω σκανάρει το άρθρο, αλλά δεν μπορώ να το στείλω με μορφή εικόνας, το αντιγράφω:

Περίεργα πράγματα. Και ακατανόητα. Εξαιρετικά δύσκολο να τα προσεγγίσει η κοινή λογική. Μοιάζουν περισσότερο με καλοδουλεμένο σενάριο επιστημονικής φαντασίας.Κανένας δεν είναι σε θέση να ξεδιαλύνει τα πραγματικά περιστατικά μέσα από ένα περίπλοκο κουβάρι αφηγήσεων, φημών και μυθοπλασιών, όπου εμπλέκονται και ζητήματα μεταφυσικής. Απόπειρα κατάδυσης λοιπόν σε μια ερεβώδη ιστορία, που τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα, χωρίς ωστόσ να έχει βγει επίσημα ποτέ προς τα έξω:

Νότια παράλια της Κρήτης. Κάπου κοντά στο χωριουδάκι Τσούτσουρος. Σε μια απόσταση γύρω στα 80 χιλιόμετρα από την πόλη του Ηρακλείου. Σε μια περιοχή που υπάρχουν ορισμένα μεγάλα βουνά. Οταν ο ήλιος του μεσημεριού αρχίζει να γέρνει και κοιτάζει κάποιος από μια συγκερίμένη οπτική γωνία, μπορεί να διακρίνει στα βουνά, ασυνήθιστα σχήματα. Κεφαλές λεόντων, ανθρώπινες μορφές και πυραμιδοειδείς απεικονίσεις.

Ο σκελετός ενός ακόμα συγγενή του ανθρώπου ανακαλύφθηκε στη Ν. Αφρική

Μια διεθνής επιστημονική ομάδα ανακάλυψε άλλο ένα υπόγειο θάλαμο με απολιθώματα του Homo naledi, ενός άγνωστου έως πρόσφατα «συγγενούς» του ανθρώπου, που είχε μικρότερο εγκέφαλο μεγέθους πορτοκαλιού, ύψος ενάμισι μέτρο και βάρος 45 κιλά.

Η χρονολόγηση των απολιθωμάτων δείχνει ότι ζούσε πριν από από 236.000 έως 335.000 χρόνια, πιθανώς παράλληλα με τον «έμφρονα» άνθρωπο (Homo sapiens). Τα αρχαιότερα απολιθώματα του τελευταίου στην Αφρική έχουν ηλικία περίπου 200.000 ετών.

Αυτό είναι απρόσμενο, επειδή έως τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι τόσο πρόσφατα στην Αφρική ζούσαν πια μόνο Homo sapiens και ότι τα άλλα συγγενικά είδη είχαν πια εξαφανισθεί. Οι ερευνητές δήλωσαν έκπληκτοι από την χρονολόγηση των απολιθωμάτων. Όπως είπαν, «αν υπάρχει ένα άλλο είδος που μοιραζόταν τον κόσμο με τους 'σύγχρονους ανθρώπους' στην Αφρική, είναι πολύ πιθανό ότι υπήρχαν και άλλα, απλώς πρέπει να τα βρούμε».

Η νέα εντυπωσιακή ανακάλυψη έγινε ακόμη βαθύτερα στο ίδιο λαβυρινθώδες σύστημα σπηλαίων της Νότιας Αφρικής, όπου το 2013 είχαν ανακαλυφθεί και -μετά από τη μελέτη τους- το 2015 είχαν δοθεί στη δημοσιότητα -σε συνεργασία με το «National Geographic»- τα πρώτα απολιθώματα του ίδιου «συγγενούς» μας.

Ο αριθμός των βοδιών του Ήλιου: το βοϊκόν πρόβλημα του Αρχιμήδη / Σταύρου Γκιργκένη

Το 1773 ο φημισμένος Γερμανός συγγραφέας G. E. Lessing ανακάλυψε χειρόγραφο, το οποίο περιείχε ένα άγνωστο μέχρι τότε αρχαίο ελληνικό ποίημα. Το χειρόγραφο απέδιδε το κείμενο στον Αρχιμήδη (287-212 π.Χ.), ενώ το ποίημα από τότε έγινε γνωστό με τον τίτλο βοϊκόν πρόβλημα (=το πρόβλημα των βοδιών). Η σύνθεση έχει έκταση 44 στίχων και αντλεί την έμπνευσή της  από  την περίφημη ομηρική περιγραφή των βοδιών του Ήλιου στη δωδέκατη ραψωδία της Οδύσσειας και την αριθμητική της πλευρά. Μόνο που τα μαθηματικά του Αρχιμήδη είναι φυσικά πολύ περισσότερο περίπλοκα: έχουμε να κάνουμε με μια περιγραφή των σχετικών αναλογιών των μαύρων, λευκών, ξανθών και ποικιλόχρωμων κοπαδιών από βόδια, τα οποία στη συνέχεια κατανέμονται γεωμετρικά στη Σικελία.^[1] Από την εποχή της ανακάλυψης του έργου οι μελετητές ασχολήθηκαν κυρίως με τη μαθηματική πλευρά του ποιήματος, διατυπώνοντας λύσεις και τονίζοντας την περιπλοκότητα αυτών των λύσεων. Μόνο το 1965 το πρόβλημα λύθηκε αριθμητικά και καταγράφηκε στην πληρότητά του: το αποτέλεσμα είναι ένας αριθμός του οποίου τα ψηφία γεμίζουν 42 σελίδες χαρτιού.^[2] Στη μαθηματική μελέτη του προβλήματος τονίζεται κυρίως το γεγονός ότι οι αρχαίοι, και προπάντων ο Αρχιμήδης, είχαν συνειδητοποιήσει την λειτουργία των διαφορικών εξισώσεων, καθώς και τις πιθανές περιπλοκότητες και τα όριά τους.^[3] Από φιλολογική άποψη έχει μελετηθεί προπάντων η αυθεντικότητα του κειμένου, χωρίς όμως αυτό το πρόβλημα να έχει λυθεί οριστικά. Δύο είναι οι κύριες δυνατότητες: το ποίημα να είναι αυθεντικό ή εναλλακτικά να πρόκειται για μια μεταγενέστερη ποιητική παράφραση ενός προβλήματος που είχε θέσει ο σπουδαίος επιστήμονας. Ωστόσο γενικά πολλοί φιλόλογοι σήμερα τείνουν να  αποδεχτούν την αυθεντικότητα της σύνθεσης. Σύμφωνα με το χειρόγραφο στο οποίο  βρέθηκε καταγραμμένο το ποίημα, αυτό περιλαμβανόταν σε μια επιστολή του Αρχιμήδη προς τον Ερατοσθένη τον Κυρηναίο, αλλά οι πραγματικοί αποδέκτες του ήταν οι μαθηματικοί της Αλεξάνδρειας. Αν δεχτούμε την αυθεντικότητα της σύνθεσης, τότε βρισκόμαστε πραγματικά μέσα στο πλαίσιο της ελληνιστικής παράδοσης να στέλνει ένας λόγιος ποιητής τα ποιήματά του σε έναν άλλο λόγιο ποιητή.^[4]

Kailasa: Αυτό ήταν το Κέντρο των ΕΛ στις Ινδίες πριν 33.000 χρόνια (βίντεο)

Οι Ινδίες ήταν μεγάλο ελληνικό κέντρο το 33.000 π.Χ. και γι’ αυτό, έχοντας πάνω στα Ιμαλάια βάσεις τόσο των ΕΛ, προπατόρων των Ελλήνων, όσο και των Νεφελίμ (αρχαίων θεών). Κατά τους πολέμους των θεών χτυπήθηκαν ανελέητα, όπως και κατά τον ελλήνο-ατλαντικό πόλεμο (9.500 π.Χ.).
Η ελληνική επίδραση φαίνεται και στα πανάρχαια ινδικά έπη αλλά και από την ελληνική γραμματεία, που μιλάει για εκστρατείες του Διονύσου.
Μέχρι και αγάλματα του Βούδα έχουμε με ελληνικούς χιτώνες και χαρακτηριστικά.
Στις Ινδίες, οι Έλληνες έμειναν γνωστοί με το πανάρχαιο όνομά τους «Σαβαρτζνάνα Γιαβάνα» (παντογνώστες Έλληνες).
Αξιοσημείωτο είναι πως μέχρι σήμερα η ονοματολογία της Φαρμακολογίας και του θεάτρου στις Ινδίες είναι ελληνική.
Κτήρια από την πανάρχαια εποχή μαρτυρούν τα ιστορικό παρελθόν των Ελλήνων, το οποίο οι «ερευνητές» που δεν θέλουν να δουν την αλήθεια το αποδίδουν σε «εξωγήινους».
Ο ναός Kailasa σκαλισμένος σε βράχο, είναι κάτι που σήμερα οι μηχανικοί δεν μπορούν καν να φανταστούν.

Το Kailasa παραπέμπει στο Κάι-Λας, η βάση του Κάι, δηλαδή του Απόλλωνα.
Οι αρχαιολόγοι αναφέρουν ότι έχουν επιβεβαιώσει ότι πάνω από 400.000 τόνοι πετρώματος έπρεπε να εξορυχτούν το οποίο θα είχε πάρει όχι χρόνια, αλλά αιώνες ανθρώπινης εργασίας. Οι ιστορικοί δεν έχουν κανένα αρχείο μιας τέτοιας τερατώδους εργασίας και εικάζουν ότι χτίστηκε σε λιγότερο από 18 χρόνια.
Ο ναός Kailasa στα σπήλαια ΕΛ-ΟΡΑ, στην Ινδία είναι ένας μεγάλιθος σκαλισμένος σε ένα ενιαίο βράχο. Θεωρείται ως ένας από τους πιο αξιόλογους ναούς στην Ινδία, κυρίως λόγω του γιγαντιαίου χώρου, της αρχιτεκτονικής και της γλυπτικής του.

Πηγή: xorisorianews.gr

Βρέθηκαν υποβρύχιες πυραμίδες φτιαγμένες απο γυαλί στο Τρίγωνο των Βερμούδων

Το 1987 είχαν την υποψία ότι πρόκειται για πυραμίδα, μα τώρα, με τα σύγχρονα εργαλεία που διαθέτουν οι επιστήμονες έχουν πειστεί ότι...πρόκειται για μια αλλά ίσως και δεύτερη πυραμίδα κατασκευασμένη εξολοκλήρου από γυαλί!

Οι παράξενες δομές από μια υποβρύχια και ίσως άλλη μια πυραμίδα όπου βρίσκονται σε βάθος δύο χιλιάδων μέτρων εντοπίστηκε με την βοήθεια ενός σόναρ, σύμφωνα με τον ωκεανογράφο Δρ Meyer Verlag ( Μέγιερ Βέγκλαρ ). Οι μελέτες που έγινα για άλλες δομές, όπως στο Yonaguni ( Γιοναγκάνι ) στη σύγχρονη Ιαπωνία, επέτρεψαν στους επιστήμονες να καθορίσουν ότι οι δύο γιγαντιαίες πυραμίδες, προφανώς είναι φτιαγμένες από γυαλί χοντρού πάχους, κατασκευή που είναι πραγματικά εντυπωσιακή!

Κάθε μία από αυτές είναι μεγαλύτερες από την πυραμίδα του Χέοπα στην Αίγυπτο!

Πρόσφατα Αμερικανοί και Γάλλοι επιστήμονες καθώς και άλλες χώρες που διεξάγουν έρευνες σε περιοχές του βυθού του Τριγώνου των Βερμούδων, ισχυρίζονται πως έχουν βρει μια πυραμίδα όρθια στο βυθό της θάλασσας που δεν ήταν ποτέ γνωστή. Το μήκος της βάσης της πυραμίδας φτάνει τα 300 μέτρα, 200 μέτρα ύψος και απόσταση από την κορυφή της πυραμίδας είναι περίπου 100 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας!

Το συγκλονιστικό εύρημα με την τριμελή οικογένεια στην Κύπρο

Η τριμελής οικογένεια βρέθηκε μετά από 16 αιώνες. Πώς ο αρχαιολόγος Σόρεν εντόπισε την χαμένη πόλη

Από τη mixanitouxronou.gr:

Μία μητέρα κρατούσε το μόλις ενάμιση χρονών παιδί στην αγκαλιά της και ξάπλωνε στο κρεβάτι. Από πάνω της, ένας άντρας -μάλλον ο σύζυγος- κρατάει και τους δύο σφιχτά στην αγκαλιά του. Εκείνη, 19 χρονών φόραγε μία καρφίτσα στα μαλλιά, εκείνος ένα δαχτυλίδι πάνω στο οποίο ήταν χαραγμένα τα αρχικά του Χριστού.

Οι ογκόλιθοι που έπεσαν στο σπίτι τους από τις ισχυρές σεισμικές δονήσεις στις 21 Ιουλίου 365 μ.Χ, έκοψαν το νήμα της ζωής για εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες ψυχές στην αρχαία πόλη του Κουρίου.

"Ξεκλειδώνουν" 400.000 παπύρους από την αρχαία Ελλάδα

 

Βρέθηκαν 400.000 κομμάτια παπύρων γραμμένα από τους προγόνους μας και που με μια καινούργια μέθοδο μπορούν να διαβαστούν. H έγκυρη βρετανική εφημερίδα Independent σε ένα άρθρο της έγραψε... "Eureka! Εκπληκτική ανακάλυψη αποκαλύπτει τα μυστικά των Αρχαίων Ελλήνων". Χιλιάδες χειρόγραφα που έως τώρα δεν μπορούσαμε να διαβάσουμε και που περιέχουν σπουδαία κείμενα της κλασσικής φιλολογίας τώρα μπορούν να διαβαστούν για πρώτη φορά με μια τεχνολογία που πιστεύεται ότι θα ξεκλειδώσει τα μυστικά των Αρχαίων Ελλήνων.

Ταφικός κήπος στην Αίγυπτο 4000 ετών

Ένας «ταφικός κήπος» ηλικίας 4.000 ετών, ανακαλύφθηκε ακριβώς έξω από έναν τάφο της φαραωνικής εποχής, κοντά στο Λούξορ, στη νότια Αίγυπτο, ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Αρχαιοτήτων της χώρας.

Οι αρχαιολόγοι γνώριζαν την ύπαρξη αυτών των μικρών «περιβολιών» που φυτεύονταν στην είσοδο των υπόγειων τάφων επειδή απεικονίζονται σε τοιχογραφίες και σε ανάγλυφα. Όμως είναι η πρώτη φορά που ένας τέτοιος κήπος έρχεται στο φως στην αρχαία πόλη των Θηβών, το σημερινό Λούξορ.
Ο κήπος είχε πιθανότατα συμβολική σημασία ή έπαιζε κάποιον ρόλο στις επικήδειες τελετές, εξήγησε ο Χοσέ Γκαλάν, ο επικεφαλής της ισπανικής αρχαιολογικής αποστολής που έκανε την ανακάλυψη στον τομέα του Ντράα Άμπου Νάγκα, κοντά στο Λούξορ. Ό,τι απέμεινε από τον κήπο αυτόν, που ήταν διαστάσεων 2x3 μέτρων και χωρισμένος σε μικρά τετράγωνα, βρέθηκε στην αυλή ενός τάφου της εποχής του Μέσου Βασιλείου (2030-1640 π.Χ.).
Οι αρχαιολόγοι βρήκαν μεταξύ άλλων τις ρίζες και τον κορμό ενός δενδρυλλίου ύψους 30 εκατοστών. Υπήρχε επίσης ένα δοχείο με χουρμάδες και άλλα αποξηραμένα φρούτα, ενδεχομένως προσφορές προς τον νεκρό. Κατά πάσα πιθανότητα ο κήπος είχε διάφορα φυτά και λουλούδια, σύμφωνα με τον Μαχμούντ Αφίντι, τον υπεύθυνο του τμήματος αιγυπτιολογίας του υπουργείου Αρχαιοτήτων.

«Είναι ένας κήπος μοναδικός στο είδος του. Δεν είχε γίνει καμία τέτοια ανακάλυψη ποτέ μέχρι σήμερα στην αρχαία πόλη των Θηβών», υπογράμμισε.
Στην είσοδο του τάφου βρέθηκαν επίσης τρεις επιτύμβιες στήλες διακοσμημένες με διάφορες σκηνές που διατηρούσαν μέχρι σήμερα τα πολύ ζωηρά χρώματά τους: κεραμιδί, κίτρινο, γαλάζιο και μαύρο. Και οι τρεις χρονολογούνται από την εποχή της 13ης Δυναστείας.
Στα μέσα Απριλίου το υπουργείο είχε ανακοινώσει ότι στο Ντράα Άμπου Νάγκα είχαν βρεθεί οκτώ μούμιες, ξύλινες σαρκοφάγοι βαμμένες με έντονα χρώματα και σχεδόν χίλια ταφικά ειδώλια, όλα στον τάφο ενός δικαστή της 18ης Δυναστείας (1550-1295 π.Χ.).
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Read more: http://www.newsbomb.gr/kosmos/news/story/790183/sygklonistiki-anakalypsi-stin-aigypto-mexri-tora-eixan-mono-akoysei-gia-aytoys#ixzz4g5RlakUy