Σε ένα μικρό και ακατοίκητο νησάκι μεταξύ της Νάξου και της Αμοργού, την Κέρο, βρέθηκαν κατά τον 19ο αιώνα σημαντικά κυκλαδικά γλυπτά, με ένα πέπλο μυστηρίου ωστόσο να τα σκεπάζει, διότι δεν ήταν γνωστός ο ακριβής χώρος της προέλευσής τους. Η αρχαιολογική κοινότητα επιδόθηκε έκτοτε σε έναν «αγώνα» ερμηνείας και ιστορικής τοποθέτησης αυτών των ευρημάτων, και παρότι κατέληξε σε κάποια συμπεράσματα, οι αμφιβολίες εξακολουθούν να υφίστανται…
Τη δεκαετία του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960 εμφανίστηκε στη διεθνή αγορά αρχαιοτήτων μεγάλος αριθμός μαρμάρινων πρωτοκυκλαδικών αντικειμένων, κυρίως θραυσμάτων ειδωλίων, τα οποία εφημολογείτο ότι προέρχονταν από λαθρανασκαφές στην περιοχή Κάβος. Το σύνολο έμεινε γνωστό με την ονομασία «Θησαυρός της Κέρου», αν και η προέλευσή του δεν μπορούσε να πιστοποιηθεί με ακρίβεια. Στα νεώτερα χρόνια, μεταξύ 1990 και 2003, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης απέκτησε σε δημοπρασίες του εξωτερικού 80 από τα θραύσματα αυτά (ορισμένα με την αρωγή της πρώην Εμπορικής Τράπεζας) και τα έθεσε στη διάθεση των ερευνητών.
Συστηματικές αρχαιολογικές έρευνες στη λεηλατημένη περιοχή του Κάβου πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1963 και 1987, οι οποίες έφεραν στο φως κι άλλα πρωτοκυκλαδικά ευρήματα, χωρίς πάντως να εντοπίσουν κατάλοιπα οικισμού ή νεκροταφείου. Αυτό ενίσχυσε την πιθανότητα ο «Θησαυρός της Κέρου» να προέρχεται από τη θέση Κάβος του νησιού. Ωστόσο, η χρήση του παρέμενε αινιγματική.